وردة حمراء
اهديها اليك يامن ملكت كيانى
وتغلغلت الى اعماقى ووجدانى
لتحكى لك عن مدى حبى وهيامى
حتى ان كنت يا حبيبى انانى
ولم يبقى لك كثير من الذكرياتى فى اذهانى
بعدما بعت حبى برخيص الاثمان
اسفة ...
فسوف ابعد عنك فلم تعد تستطيع رؤياك عينايا
ولا ان يطولك ساعدايا
اعذرنى ....
فقد مل البوح وتقرحت من كثرة الدموع عينايا
اعذرنى فقد مل البوح وتعبت كلتا يدايا
وغدت كلماتى بلا احساس مثلها كباقى الحكايا
وردة صفراء
اهديها اليك لتهمس فى اذنيك انى اغار عليك
يا اغلى مافى دنيايا
ولكن كالعاده
غرور بلا نهايه
وابقى احلق وحدى فى سمايا
ويتعب جناحايا ...
لا اسقط ولا ادرى الى اين النهايه
وردة بيضاء
طاهرة كقلبك ..ارويها كل صباح
لتبعث فى نفسي الافراح
ولكن دون جدوى
تذكرنى بقلبك كلما تنشر عطرها الفواح
واستيقظ فى الصباح على اصوات الصياح
وقد ذبلت الوردة
واصبح لا لقلبك فى دنيايا براح
مما اعجبنى